Το άκουσα για πρώτη φορά καθώς οδηγούσα δίπλα σε κάτι πανέμορφες ήρεμες λίμνες.
Όταν τελείωσε βρισκόμουν ήδη στο βυθό τους και........ μάλλον εκεί πρέπει να βρίσκομαι ακόμα!
Codex - Radiohead Μόνο αυτό το τραγούδι να έβγαζαν φέτος έφτανε. Ένα πιάνο και η φωνή του Thom ομορφότερη απο ποτέ. Αριστούργημα.
Sleight of hand,
Jump off the end.
Into a clear lake,
No one around.
Just dragonflies,
Flying to the side.
No one gets hurt,
You're doing nothing wrong.
Slide your hand,
Jump off the end.
The water's clear and innocent.
The water's clear and innocent.
The Glorious Land - Pj Harvey How is our glorious country ploughed?
Not by iron ploughs
Our lands is ploughed by tanks and feet,
Feet
Marching
Oh, America
Oh, England
How is our glorious country sown?
Not with wheat and corn.
How is our glorious land bestowed?
What is the glorious fruit of our land?
Its fruit is deformed children.
What is the glorious fruit of our land?
Its fruit is orphaned children.
Εξαιρετικό μουσικό ντοκιμαντέρ που κυκλοφόρησε το 2005 και καταγράφει τα έργα και τις ημέρες των "The Flaming Lips".
Μιας παρέα τρελαμένων που ξεκίνησε το 1983, από την Οκλαχόμα, παίζοντας ψυχεδελικό punk και κατέληξε μετά από 28 χρόνια και 13 album να θεωρείται μια από τις πιο προοδευτικές και επιδραστικές μπάντες παγκοσμίως.
Ο σκηνοθέτης, Bradley Beesley, κινηματογραφεί συναυλίες, πρόβες, παρασκήνια και παίρνει συνεντεύξεις από τα μέλη του group. Ενδιαφέρον είναι ότι μιλάει και με τις οικογένειες αυτών, για τον εθισμό που είχαν στην ηρωίνη και πως αυτό επηρέασε τους ίδιους, την μπάντα και τους δικούς τους ανθρώπους.
Στο φιλμ εμφανίζονται επίσης οι:
Beck
Jonathan Donahue (Mercury Rev)
Gibby Haynes (The Butthole Surfers)
Juliette Lewis
Liz Phair
"Chan" Marshall (Cat Power)
Meg, Jack White (White Stripes)
.........The Carpenters - Rainy Days and Mondays. Βροχερή και χιονισμένη Καθαρά Δευτέρα.
Talking to myself and feeling old Sometimes I'd like to quit Nothing ever seems to fit Hangin' around, nothing to do but frown Rainy days and Mondays always get me down
What I've got they used to call the blues Nothing is really wrong Feeling like I don't belong Walking around some kind of lonely clown Rainy days and Mondays always get me down
Funny but it seems I always wind up here with you It's nice to know somebody loves me Funny but it seems that it's the only thing to do To run and find the one who loves me
(*) What I feel is come and gone before No need to talk it out We know what it's all about Hanging around, nothing to do but frown Rainy days and Mondays always get me down
Funny but it seems that it's the only thing to do Run and find the one who loves me
Ο Θεωρητικός φυσικός και κοσμολόγος Paul Davis είναι ένας από τους πιο επαναστατικούς στοχαστές στον τομέα της Αστροβιολογίας. Μια επιστήμη , η οποία, συγκεντρώνει επιστήμονες που η σκέψη τους ξεπερνά τα εσκαμμένα. Παρουσίασε λοιπόν, το 2008, στην NASA, μια μελέτη στην οποία υποστήριζε ότι ο καλύτερος τρόπος για την μείωση του κόστους, ενός επανδρωμένου ταξιδιού στον πλανήτη Άρη, είναι οι αστροναύτες να μην γυρίσουν πίσω!
Με βάση τους υπολογισμούς του και στηριζόμενος στις τεχνολογίες που ήδη υπάρχουν, ο επιστήμονας εκτιμά πως οι διαπλανητικοί μετανάστες σε περίπου δύο δεκαετίες, θα ήταν έτοιμοι να μας αποχαιρετήσουν ανά ζεύγη με χωριστά διαστημικά σκάφη. Θα μπορούσαν να εγκατασταθούν σε σπηλιές που διαθέτουν πάγο νερού καθώς και προστασία από την κοσμική ακτινοβολία, που βομβαρδίζει αδιάκοπα την επιφάνεια. Όπως ισχυρίζεται, η αποστολή άνευ επιστροφής, δεν θα διέφερε πολύ από τα ταξίδια των πρώτων αποίκων στην Αμερική, καθώς οι τελευταίοι γνώριζαν πως δεν θα επέστρεφαν ποτέ στον Παλαιό Κόσμο.
Αν εξαιρέσουμε τις ανθρωπιστικές διαστάσεις αυτού του εγχειρήματος (που δε μπορούμε δηλαδή), η πρόταση του έχει ένα ενδιαφέρον και μπορεί να γίνει πράξη, αν βρεθούν εθελοντές (που δεν θα βρεθούν).
Με περίσσιο διαπλανητικό ενδιαφέρον, λοιπόν, προτείνω στους γενναίους που θα κάνουν αυτό το ταξίδι, μουσικές, για να αποθηκεύσουν στον σκληρό δίσκο του διαστημοπλοίου, και θα κάνουν την διαμονή τους λίγο πιο ευχάριστη, στις κρύες σπηλιές του κόκκινου πλανήτη.
The Flaming Lips - Take Me To Mars, 1990
Σιγά να μην έλειπαν αυτοί από αυτό το ταξίδι. Τέταρτο album του συγκροτήματος, και το πρώτο που συμμετέχει ο Jonathan Donahue, αργότερα ηγέτης των Mercury Rev.
David Bowie - Space Oddity, 1969
Αν κάποτε υπάρξει πλανητάρχης στον Άρη, σίγουρα θα είναι αυτός. "Starman", "Lady Stardust", Ziggy Stardust and The Spiders From Mars και το "Life On Mars", το οποίο έχει αρκετά αμφιλεγόμενο νόημα και δεν νομίζω ότι αναφέρεται στον Άρη, εκτός από τον τίτλο του. Γι 'αυτό, καλύτερα παρέα με τον Major Tom.
Space Oddity
for here am i sitting on my tin can far above the world planet earth is blue and there's nothing i can do
T.Rex - Ballrooms Of Mars, 1972
Με αυτό το album, ο Mark Bolan, ανακαλύπτει τα μπλε βελούδα, τα ναρκωτικά που παίρνει ο Bowie, και γίνεται ένας από τους κυριότερους εκφραστές του glam rock.
The Slider
We' ll dance our lifes away in the ballrooms of Mars
14 χρόνια μετά το δεύτερο δίσκο τους, το συγκρότημα του Tom Verlaine κυκλοφορεί το εξαιρετικό, ομώνυμο,¨Television", το οποίο στην εποχή του πέρασε εγκληματικά απαρατήρητο.
Television
In my arms she's warm and smooth
All the bones in heaven will...
I'm just a dipstick yes I like that frying but...
That cop, that cop, hey! that cop's from
That cop's from MARS! Aaaaaaough baby
Ha. Mars. Mars
Transmitting Live From Mars - De La Soul, 1989
Απόσπασμα από το ευφάνταστο album "3 Feet High And Rising". Το sample που χρησιμοποιούν είναι από το "You Showed Me" των Byrds, το οποίο διασκεύασαν και έκαναν επιτυχία οι "Turtles" το 1969. Ποιος ξέρει, μπορεί οι Αρειανοί να μιλούν γαλλικά!
Do you remember the time I knew a Girl From Mars?
I don't know if you knew that.
Oh we'd stay up late playing cards.
Henri Winterman Cigars.
And I still dream of you,
I still love you, Girl From Mars
Να ξεκινήσω με ένα συμπέρασμα, το οποίο μπορεί να έχει ελάχιστη σημασία για σας, αλλά αν δεν το γράψω θα σκάσω. Πιστεύω, ότι ο καταπληκτικά ωμός και στιβαρός ήχος των Grinderman οφείλεται, κατά πολύ (μα πάρα πολύ), στον μουσάτο κύριο της φωτογραφίας. Χωρίς τον Warren Ellis, η μουσική τους θα ήταν πολύ λιγότερο ενδιαφέρουσα. Συγνώμη Νίκο Σπηλιά.Προσωπική γνώμη. Πάμε παρακάτω.....
Γεννήθηκε το 1965 στην Βικτόρια της Αυστραλίας. Εκεί μεγάλωσε, και αφού έκανε κλασσικές σπουδές στο βιολί, στο πιάνο και στην κιθάρα, πήρε δίπλωμα δασκάλου μουσικής. Άσκησε το επάγγελμα για λίγα χρόνια, ώσπου βαρέθηκε,τα παράτησε και μετακόμισε στην Μελβούρνη. Αρχίζει, λοιπόν, να ασχολείται με την παραδοσιακή μουσική της χώρας του, να παίζει με διάφορες μπάντες της πόλης και να συνθέτει μουσική για θεατρικές παραστάσεις. Σημειωτέον, ξέρει και μπουζούκι. Λέτε το εμφανισιακό του alter ego στην χώρα μας, ο μεγάλος Ψαραντώνης, να τον καλέσει για καμιά τρελή συνεργασία? Μακάρι. Ποιος ξέρει.
Το 1992, λοιπόν, μαζί με τους Mick Turner (κιθαρίστας) και Jim White (drummer) δημιουργεί τους "Dirty Three". Ένα τρίο, που έχει κυκλοφορήσει, μέχρι τώρα, 8 δίσκους άγριας, ορχηστρικής, post rock μουσικής.
Το 1995, τον καλεί ο Νίκος να παίξει στις ηχογραφήσεις του "Murder Ballads" και από τότε γίνεται μόνιμο μέλος και των Bad Seeds. Παράλληλα, συμμετέχει σε δουλειές πολλών καλλιτεχνών (Marrianne Faithfull, Primal Scream) και μαζί με τον Νίκο, σαν ντουέτο, γράφουν μουσική για διάφορες κινηματογραφικές ταινίες και θεατρικά έργα.
Πριν από 4, περίπου, χρόνια, οι δυο τους, μαζί με τον Jim Sclavunos και τον Martyn Casey θα σχηματίσουν τους Grinderman, μια garage rock blues (και ότι άλλο θέλετε) μπάντα και από τότε προσπαθούμε να συνέλθουμε από την ηχητική κλωτσιά που φάγαμε!
ΕΔΩ θα διαβάσετε για τα soundtrack που έγραψαν ο Nick Cave και ο Warren Ellis.
Για να καταλάβετε περίπου περί τίνος πρόκειται, οι μεγαλύτερες επιρροές του είναι ο James Brown, ο Howlin Wolf και ο Lightnin' Hopkins.
Με το συγκρότημα του, τους Honeybears, ξεκίνησαν το 2007, παίζοντας διασκευές blues τραγουδιών σε τοπικά μπαρ στο Austin του Texas. Τους είχε γνωρίσει ένα βράδυ που θα άνοιγε μια συναυλία του Little Richard! και από τότε πορεύονται μαζί.
Το 2008 υπογράφουν συμβόλαιο με την Lost Highway Records, τους προσκαλούν να παίξουν στο Lollapalooza και ένα χρόνο αργότερα κυκλοφορούν το ντεμπούτο τους, "Tell'em What Your Name Is!". Τον Μάρτιο αυτής της χρονιάς αναμένεται ο καινούργιος τους δίσκος, "Scandalous".
Μουσικό μείγμα από "βρώμικη" soul, ψυχωτικό funk, ska και φυσικά ωμό blues, για το οποίο ο Joe έχει την δική του ενδιαφέρουσα άποψη: “People think of blues, and they think of like Stevie Ray Vaughan... everything’s just guitar solos over and over. I mean that’s cool, but not the whole fucking song.”
Περιληπτικά..... Τοποθεσία: Vancouver , Καναδάς. Μπάντα: Black Mountain Μέλη: 5, με ηγέτη τον Stephen Mc Bean, υπεύθυνο για την γέννηση των Jerk With A Bomb και των Pink Mountaintops, δύο group που στόλιζαν την πάντοτε δραστήρια μουσική σκηνή της καναδικής πόλης. Μουσική: Ναι καλά.. σιγά μην κάτσω να αναλύσω την δαιδαλώδη μουσική, μιας, από τις αγαπημένες μου μπάντες σήμερα. Απλά πράγματα. Όποιος γουστάρει hard,phychedelic,acid rock με ψυχεδελικές πινελιές και μεταλλαγμένα blues, επιβάλλεται να κάνει ένα ταξίδι μέσα στο σύμπαν τους. Οι άνθρωποι σέβονται τα ακούσματα τους, και αυτό είναι εύκολα αντιληπτό για κάποιον που έχει εντρυφήσει στο ροκ που παίχτηκε την δεκαετία του 70. Δισκογραφία: 3 album
Oλα ξεκίνησαν από μια ιδέα που είχε ο Mick Jagger, να καλέσει διάφορους μουσικούς εκείνης της εποχής και να παίξουν μαζί σε ένα μουσικό event, το οποίο θα κινηματογραφούσαν και θα το προβάλανε στο BBC, τις ημέρες των Χριστουγέννων του 1968.
Πρόσκληση έλαβαν, ο Johnny Cash, οι Isley Brothers, ο Steve Windwood (Traffic), o Paul Mc Cartney και για παρουσιάστρια πρότειναν στην Brigitte Bardot. Όλοι αρνήθηκαν! Ο Brian Jones, επίσης, μέλος τότε των Stones, είχε ενδοιασμούς για την εμφάνιση του και ένιωθε οτι τα άλλα μέλη δεν τον θέλανε στο συγκρότημα. Τελικά, παίζει μαζί τους για τελευταία φορά, αφου λίγο καιρό αργότερα θα φύγει απο την ζωή.
Το γύρισμα έγινε στις 11 Δεκεμβρίου εκείνης της χρονιάς αλλά δεν παίχτηκε στην τηλεόραση και ούτε κυκλοφόρησε στα ράφια των δισκοπωλείων. Η επίσημη δικαιολογία των Rolling Stones, γι'αυτήν την απραξία, ήταν ότι δεν τους άρεσε η εμφάνιση τους!!
Λέγεται, όμως, ότι ο πραγματικός λόγος ήταν η δυναμική εμφάνιση των Who, που επισκίασε αυτή των Stones, γεγονός που ο Jagger δεν το ήθελε, μιας και ήταν ο οικοδεσπότης της βραδιάς.
Τελικά, όταν δόθηκε το πράσινο φως για την διάθεση του, το 1996, γίνανε όλοι μάρτυρες μιας κορυφαίας συνεύρεσης ανάμεσα σε τεράστιους μουσικούς της rock κουλτούρας εκείνης της εποχής.
Jethro Tull
Αρχικά είχαν επιλεγεί οι, παντελώς άγνωστοι τότε, Led Zeppelin.
Ο Mick Jagger όμως προτίμησε τους Jethro Tull, οι οποίοι πρωτοεμφανιζόμενοι τότε, άνοιγαν τις συναυλίες των Pink Floyd.
Οι Jethro Tull, παίζουν ζωντανά στην τηλεόραση πρώτη φορά το παρθενικό τους single, "Song For Jeffery" και βέβαια είναι και η τελευταία φορά που παίζει μαζί τους ο κιθαρίστας Tony Lommi, αφού αμέσως μετά το show θα τους παρατήσει για να σχηματίσει, μαζί με έναν τρελαμένο, ονόματι Ozzy, τους Black Sabbath! Jethro tull-song for jeffery by nuovus
The Who
Στην συνέχεια, τους προαναγγέλλει ο Keith Richards και ανεβαίνουν στην σκηνή οι "The Who". Η εμφάνιση τους είναι σαρωτική.
Παίζουν μια μίνι rock όπερα με τίτλο "A Quick One While He's Away" και αφήνουν τους πάντες άφωνους με την δυναμικότητα και την ενέργεια που βγάζουν πάνω στην σκηνή. Το highlight της παρουσίας τους είναι, φυσικά, ο Keith Moon, ο οποίος είχε ρίξει νερό και μπύρα στα τύμπανα και κάθε φορά που τα χτυπούσε ξεπηδούσε ένα συντριβάνι.
Αποδεικνύει, βεβαια, και με το παίξιμο του, γιατί θεωρείται από πολλούς ο καλύτερος drummer που έχει περάσει ποτέ από τον rock πλανήτη. Απλά, δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του.
"Aint That A Lot Of Love". Διασκευή στο τραγούδι του Homer Banks.
H σειρά του bluesman Taj Mahal και της μπάντας του, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και ο μεγάλος κιθαρίστας Jesse Ed Davis, αργότερα συνεργάτης μουσικών όπως ο Eric Clapton, ο John Lennon, ο Leonard Cohen κ.α. Μέχρι την τελευταία στιγμή η συμμετοχή του στο show ήταν αβέβαιη, αφού η Ένωση Βρετανών Μουσικών δεν του επέτρεπε να παίξει.
Η κούκλα, Marianne Faithfull, αγαπημένη τότε του Jagger, ερμηνεύει το "Something Better", σε μια τρυφερή και χαμηλών τόνων στιγμή του show.
Μετά από μια "συζήτηση" μεταξύ του John Lennon και του Mick Jagger, την σκηνή καταλαμβάνουν 4 ιερά τέρατα.
Eric Clapton, John Lennon,
Mitch Mitchell, Keith Richards
The Dirty Mac. Το supergroup που σχηματίστηκε εκείνη την ώρα και μόνο για αυτό το event. Στις κιθάρες είναι o Lennon μαζί με τον απίστευτο Eric Clapton, που τότε έπαιζε στους Cream, στο μπάσο ο Keith Richards και πίσω από τα τύμπανα κάθεται ο drummer του Jimi Hendrix από τους Experience, Mitch Mitchell. Παίζουν το "Yer Blues", ένα blues κομμάτι από το "White Album" των Beatles και αφού ανεβαίνουν στην σκηνή ο βιολιστής Ivry Giltis και η Yoko Ono, συνεχίζουν με το "Whole Lotta Yoko". Αν εξαιρέσουμε τις avant-garde στριγκλιές της Yoko, οι υπόλοιποι από πίσω ζωγραφίζουν.
Φτάνουμε στο τέλος, όταν ο Lennon παρουσιάζει στο κοινό τους Rolling Stones.
Mick Jagger
Παιζουν το "Jumpin' Jack Flash", το blues "Parachute Woman", το "No Expectations", το "You can't always get what you want" χωρίς τα χωροδιακά μέρη που πρώτη φορά το παρουσιάζουν στο κοινό, και κλείνουν με μια φανταστική εκτέλεση του "Sympathy For The Devil" στην οποία πρέπει να δείτε την ταινία για να καταλάβετε τι γίνεται. Χαρακτηριστική είναι η σκηνή που ο Jagger βγάζει την μπλούζα του και φαίνεται σε τατουάζ στο στήθος του, ο Εωσφόρος. Αυτό φανταστείτε οτι το έκανε το 1969, σε εκπομπή που προριζόταν να προβληθεί παραμονή Χριστουγέννων!
Φυσικά αποδυκνύει για ακόμη μια φορά οτι είναι απίστευτος performer με τεράστιες ερμηνευτικές δυνατότητες.
Μετά απο μια συγκλονιστική εμφάνιση, οι Stones, καληνυχτούν και αποχαιρετούν τον κόσμο με τον "Salt of the earth".
Μια παράσταση πέρασε στην ιστορία.
Τα links για να κατεβάσετε την ταινία και το soundtrack, τα αντέγραψα απο το πολύ καλό blog Diomidis Music.
Αναμφισβήτητα, ο Jonathan Richard Guy Greenwood είναι ένας από τους καλύτερους και ίσως από τους πιο πρωτοποριακούς μουσικούς της γενιάς του.
Μέλος των Radiohead, για τους οποίους είναι και ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές. Κατά την γνώμη μου, σε αυτόν και στον Yorke οφείλεται πιο πολύ η στροφή που έκανε το συγκρότημα στον ήχο του, που ξεκίνησε με το "Ok Computer" και γιγαντώθηκε στο πρόσφατο "The King Of Limps".
Η συμβολή του στο χτίσιμο και τον ήχο των τραγουδιών είναι καταλυτική αφού, εκτός από κιθάρα και πλήκτρα, παίζει κρουστά, βιόλα, banjo, ξυλόφωνο και δημιουργεί και όλους αυτούς τους computerized ήχους και τα σχεδόν άρρυθμα, πολλές φορές beat, που στο τέλος σε κάνει να αναρωτιέσαι πως μπορεί και τα συνδυάζει όλα αυτά.
Το παράδοξο με τον Greenwood είναι ότι αποτελεί το μοναδικό μέλος των Radiohead το οποίο δεν έχει κανένα πτυχίο πάνω στην μουσική, ενώ έχει εκπαιδευτεί κατά καιρούς στα περισσότερα όργανα!
Στο βιογραφικό του μπορούμε επίσης να δούμε ότι είναι συνθέτης, στην κλασική ορχήστρα του BBC και του έχουν εμπιστευτεί να γράψει το soundrack για 4 κινηματογραφικές ταινίες.
- Bodysong (2003)
Σκηνοθετημένο από τον Simon Pummell, είναι ένα ντοκιμαντέρ για την ανθρώπινη ύπαρξη και την εξέλιξη της. Δεν υπάρχουν διάλογοι, παρά μόνο η μουσική του Jonny Greenwood.
- There Will Be Blood (2007)
Τόσο η ταινία, όσο και η μουσική, είναι διαμάντια.
- Norwegian Wood (2010)
Δραματικό φιλμ από την Ιαπωνία.
- We Need To Talk About Kevin (2011) Θα κυκλοφορήσει σύντομα, και είναι βασισμένο στο ομότιτλο βιβλίο του Lionel Shriver. Αφορά μια μητέρα η οποία παρακολουθεί το ημερολόγιο του γιου της, Kevin, μέχρι το παιδί να διαπράξει μια μαζική δολοφονία στο σχολείο του.
1963....ένας μελλοντολόγος-προφήτης πηγαίνει στους 4 τύπους της φωτογραφίας και τους λέει:
-" Παλικάρια, έκανα έναν διαλογισμό όσον αφορά το μέλλον σας, και ο καλός θεούλης, μου εμφάνισε αυτήν την φωτογραφία, από το έτος 2010"!
Πετάγεται ο περίεργος Lennon...
-" Έχω 2 ερωτήσεις. Πρώτον, γιατί τα μαλλιά μου είναι τόσο χάλια και δεύτερον, εξήγησε μου, τι είναι αυτό το ....iTunes που γράφει εδώ ρε συ?" -" Δεν ξέρω John.......πάντως το μόνο σίγουρο είναι ότι εσύ και ο George δεν θα μάθετε ποτέ, γιατί δεν θα ζήσετε μέχρι τότε.."
Αμέσως μετά τον διάλογο, ο Paul, αφού άκουσε τα ευχάριστα, γι'αυτόν, νέα, πήρε την κιθάρα του και άρχισε να συνθέτει από την αρχή ένα τραγούδι, που είχε γράψει 4 χρόνια πριν, με τίτλο "Love Me Do". Το ταξίδι τους ξεκινά.
σχεδόν μισό αιώνα μετά......
2010.... επί ένα μήνα περίπου, η Apple (μανούλα στο μάρκετινγκ) διαφημίζει στο site της ότι έρχεται μια μεγάλη έκπληξη για τους πελάτες της. Ενώ λοιπόν όλοι περιμένουν με αγωνία μια αναβάθμιση σε κάποιο προϊόν της ή προσθήκη μιας νέας υπηρεσίας, αυτή κάνει κάτι που ξενερώνει κάποιους φίλους της στο εξωτερικό και σχεδόν όλους τους φίλους της στην Ελλάδα.
Κλείνει συμφωνία με την ΕΜΙ και στις 16 Νοεμβρίου του 2010, διαθέτει προς πώληση όλα τα τραγούδια και albums των Beatles από το iTunes, το μεγαλύτερο ηλεκτρονικό κατάστημα παγκοσμίως. Μια κίνηση που σύμφωνα με τον ηγέτη της Apple, Steve Jobs, ήταν ένα όνειρο ζωής.
Τα νούμερα είναι εντυπωσιακά. Την πρώτη εβδομάδα πουλήθηκαν 450.000 δίσκοι και 2.000.000 μεμονωμένα τραγούδια τους σε όλο τον κόσμο.
Από τα album, πρώτο σε πωλήσεις έρχεται το "Abbey Road", ενώ το τραγούδι που κατέβασαν οι περισσότεροι είναι το "Here Comes The Sun".
Καθόλου άσχημα για ένα group το οποίο σταμάτησε την πορεία του πριν από 41 χρόνια. Εξακολουθεί όμως να συγκινεί, να εμπνέει και να θεωρείται (και του γράφοντος συμπεριλαμβανομένου) το καλύτερο και πιο επιδραστικό συγκρότημα του αιώνα.
Μουσικός, συνθέτης και παραγωγός, γεννημένος στην Νέα Υόρκη πριν από 34 χρόνια. Το όνομα του άρχισε να ακούγεται όταν ηχογράφησε, το 2004, ένα προσωπικό δίσκο με τίτλο "The Grey Album" στο οποίο συνδύασε τις a cappella versions των κομματιών στο "The Black Album" του JayZ με samples από το "White Album" των Beatles!. Η πλάκα είναι ότι, ενώ αυτό το είχε κάνει για να το μοιράσει σε φίλους του, έγινε γνωστό μέσω του internet και έφτασε να χαρακτηριστεί από το Rolling Stone ως "Το απόλυτο remix album".
Τον πρόσεξε λοιπόν ο Damon Albarn, του πρότεινε συνεργασία με τους Gorillaz και έφτασε σήμερα, μετά από πολλές δουλειές, να βραβεύεται ως ο καλύτερος παραγωγός της χρονιάς.
Μέσα στο 2011 δουλεύει πάνω στον καινούργιο δίσκο των U2, ενώ τον Μάιο θα κυκλοφορήσει το "Rome". Ένα project που έχει σχηματίσει με τον συνθέτη Daniele Lupi, με μουσική επηρεασμένη από τα παλιά spaghetti western και στο οποίο συμμετέχουν ο Jack White, η Norah Jones και οι καταπληκτικοί μουσικοί του Ennio Morricone. Δείτε ...Rome Project
Οι πιο γνωστοί δίσκοι, στους οποίους έβαλε το χεράκι του, μέχρι τώρα, είναι.....
Gorillaz - Demon Days
Η παραγωγή του, στο δεύτερο δίσκο των Gorillaz, ήταν που τον έκανε ευρύτερα γνωστό.
Dreamt Of Light Years In The Belly Of A Mountain - Sparklehorse
The Dark Night Of Soul - Danger Mouse and Sparklehorse
Διαβάστε μόνο ποιοι τραγουδούν εδώ
James Mercer (The Shins)
Wayne Coyne (The Flaming Lips)
Gruff Rhys (Super Fury Animals)
Jason Lytle (Grandaddy)
Julian Casablancas (The Strokes)
Frank Black (The Pixies)
Iggy Pop
Nina Persson (Gardigans)
Suzanne Vega
Vic Chesnutt
David Lynch
Scott Spilane (Neutral Milk Hotel)
The Good,The Bad And The Queen
Βρετανικό group με τον Damon Albarn, τον Paul Simonon (κιθαρίστας των Clash), τον Simon Tong (πρώην κιθαρίστας και κιμπορντίστας στους Verve) και τον Tony Allen (νιγηριανός drummer)
Broken Bells - Broken Bells
Συγκρότημα που δημιούργησε ο Danger Mouse μαζί με τον τραγουδιστή των The Shins, James Mercer.
Gnarls Barkley - St Elsewhere - The Odd Couple Ένα άλλο project το οποίο γνώρισε και τεράστια επιτυχία. Μέλη του ο Danger Mouse και ο τραγουδιστής/rapper Cee Lo Green.
The Black Keys - Attack And Release - Brothers
Δισκάαααααρες. Στο single "Tighten Up" η παραγωγή είναι δική του.
Ema - The Grey Ship
Μόνο αυτό το τραγούδι να έβγαζαν φέτος έφτανε. Ένα πιάνο και η φωνή του Thom ομορφότερη απο ποτέ. Αριστούργημα.
How is our glorious country ploughed?
Talking to myself and feeling old 
- Norwegian Wood (2010)
Θα κυκλοφορήσει σύντομα, και είναι βασισμένο στο ομότιτλο βιβλίο του Lionel Shriver. Αφορά μια μητέρα η οποία παρακολουθεί το ημερολόγιο του γιου της, Kevin, μέχρι το παιδί να διαπράξει μια μαζική δολοφονία στο σχολείο του.
Ένα άλλο project το οποίο γνώρισε και τεράστια επιτυχία. Μέλη του ο Danger Mouse και ο τραγουδιστής/rapper Cee Lo Green.
- Brothers
